Helena:  De keuze, de aankoop, de refit

Tekst en afbeeldingen: Harry van der Plas

Inleiding

In maart 2017 brachten mijn broer Robert, mijn vader en ik, mijn vaders Doggersbank MS Helena van Rotterdam naar Workum waar zij zou worden verkocht. Mijn ouders hadden besloten afscheid te nemen van hun schip, waarmee ze met veel plezier gedurende 40 jaar aan vele KNMC- tochten hebben deelgenomen.

Lange tijd heb ik gedacht dat ik de Helena van mijn ouders mogelijk over zou nemen, maar tijdens deze tocht ontstond het idee om te gaan zeilen in plaats van te motoren. Gezien het feit dat mijn partner Rianne redelijk kouwelijk is aangelegd, viel een traditionele zeilboot af. Rianne beneden, binnen, en ik boven, buiten, aan het roer, was niet hoe ik het gezellig samen varen voor me zag. Mijn broer bracht ons tot de mogelijke keuze voor een motorsailer.

Motorsailers heb je in vele klasse soorten en maten, maar wikkend en wegend werd het wel duidelijk dat wij een Dartsailer 38, wel een erg mooi en geschikt schip vonden. Stijlvol, met een mooie lijn en verhoudingen, een ruime kuip en de geweldige (warme, droge en windvrije) stuurhut niet te vergeten. Daardoor zouden we het samen doen, iets wat mijn uitgangspunt was.

 

De zoektocht

Zoekend via het Internet, vonden we diverse schepen die te koop waren en we zijn zelfs begin april 2017 naar Duitsland nabij Bremen gereden om daar te kijken en misschien zelfs te kopen. De Dartsailer 38, oorspronkelijk een Nederlands schip, lag al 4 jaar in een loods, was aardig compleet, maar onze adviseurs, mijn broer Robert die een zeer ervaren zeiler is en Rob Beute, de eigenaar van Scandinavian Yachts in Workum, vonden de verhouding prijs/kwaliteit geen aanrader. Onderhandelend zijn we er niet ook uitgekomen, omdat de eigenaar emotioneel nog niet klaar was om het van de hand te doen en daarmee waren we terug bij af.

Op koningsavond verscheen uit het niets op Marktplaats een Dartsailer 38 te koop en deze lag in Warns. Mijn broer Robert, die in de buurt was, is er vanuit Heeg samen met zijn dochter heen gezeild en gaan kijken.

“Dat is ze, een eerlijk schip”, was de reactie die ons via de Whatsapp bereikte.

Vrijdag na Koningsdag heb ik daarop direct een afspraak gemaakt en er met mijn broer en Rob Beute heen gegaan op dinsdag 2 mei om 10.00 uur. Nadat het schip door Rob visueel geïnspecteerd was, heeft Rob namens ons een bod uitgebracht aan de havenmeester/makelaar van de jachthaven in Warns, dat na wat heen en weer gepraat vrij snel geaccepteerd werd. Op 9 mei was de koop getekend en voldaan en waren Rianne en ik trotse eigenaren van de Dartsailer 38 die toen Bora Bora heette. De eigenaar, een Duitser die het schip zo’n tien jaar als klusproject in bezit heeft gehad, zo gaat het verhaal, hebben we nooit gezien.

Omdat we totaal geen informatie hadden over de status van de motor, de diesel in de tank e.d. is besloten dat Rianne en ik het schip op ons gemak binnendoor naar Workum zouden brengen. De sleuteloverdracht was door Rob Beute snel geregeld en binnen een half uur waren we, na een snelle inspectie en vaarinstructie door Rob Beute en op hoop van zegen, de haven uit. Gelukkig was varen geen probleem, ik heb sinds mijn 18^e een vaarbewijs (II), was het mooi weer, liep de motor als een zonnetje en stond Rob Beute stand-by voor een tochtje Warns – Workum.

 

Eenmaal op weg, belde mijn broer me of we onderweg even koffie kwamen drinken. We zouden op de Fluessen linksaf richting het kanaal naar Workum een leuk stekkie passeren in Gaastmeer waar hij met de auto kon komen. Dat bleek een gezellige onderbreking. Na de koffie startte de motor weer zonder problemen.

 

Workum

Bij de werf in Workum aangekomen, zijn Rianne en ik gaan ontdekken wat we gekocht hadden en direct gaan ruimen. Met de Rob Beute was er een refit-plan gemaakt dat veel werk en qua tijd, zo’n 12 maanden, zou kosten. Het schip moest geheel leeg en kaal en alles moest vernieuwd, gereviseerd, gemoderniseerd, aangepast en/of gepoetst worden. Uiteraard kregen we al snel bezoek van familie die toevallig in de buurt was. Mijn ouders waren een weekend je in Heeg en mijn zus Hanneke en zwager Marc kwamen met hun schip uit Stavoren.

Ze wilden onze aanwinst graag zien. Brabanders onder elkaar houden van gezelligheid en de koffie en cake waren snel geregeld. Op zaterdagmiddag 13 mei 2017 was het een gezellige bende bij Rob Beute en werd er daarna aan boord van de Briscard heerlijk geborreld en aan boord van de Zeerob lekker gegeten.Rianne en ik bleven in de ‘herberg’ in Workum slapen, en hebben zondag nog heerlijk geklust.

Het schip is snel na aankomst op de kant gezet en door Rob Beute diepgaand geïnspecteerd; gelukkig in ieder geval geen sporen van osmose. De werf is gestart met het reinigen en ‘refit’ gereed maken.

Als eerste onderdeel van het plan zijn de masten geheel gespoten in de nieuwe kleur van de romp en voorzien van nieuwe verlichting, de schoten gewassen en overige benodigde componenten zijn aangeschaft en op de masten geplaatst. Als de werf de masten gaat plaatsen zal er nog een en ander op dat moment moeten worden opgelost m.b.t. het zogenaamde lummelbeslag e.d. maar we hebben er allen het volste vertrouwen in dat dat gaat lukken.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De volgende keren komen aanbod:

• De kleurstellingen
• Techniek
• Verrassingen en te nemen keuzes
• Papierwinkel

Uitgangspunt is dat wat we doen, doen we goed! Dat geldt voor het werk dat Rianne en ik kunnen doen maar zo zitten de werf van Rob Beute en zijn partners er ook in.

 

Wij zijn nog op zoek naar tekeningen van de Dartsailer 38 uit 1977/1978, dus als iemand die heeft, houden wij ons aanbevolen.

Helaas was er na de overdracht op dat gebied weinig documentatie aan boord. Ons mailadres is  ds38.helena@gmail.com

Drie keer raden welke naam ons schip zal krijgen wanneer deze omstreeks mei 2018 opnieuw gedoopt zal worden. Tot de volgende keer.